تعیین حجم تیروئید بوسیله اولتراسونوگرافی در کودکان و نوجوانان طبیعی ۶ تا ۱۵ ساله مدارس شهر تهران (۷۸-۱۳۷۷)

از زمانی که سازمان جهانی بهداشت (who)، حجمهای تیروئید اندازه گیری شده دانش آموزان اروپایی توسط اولتراسونوگرافی را به عنوان مقادیر طبیعی مورد تصدیق قرار داده است، در چندین مطالعه انجام شده، محدودیت این پیشنهاد به عنوان مقادیر طبیعی (نرمال) بین المللی به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه حاضر نیز اندازه گیری حجم تیروئید دانش آموزان تهرانی با دستگاه اولتراسونوگرافی و مقایسه نتایج آن با مقادیر پیشنهادی who است. تعداد 1186 دانش آموز 6 تا 15 ساله تهرانی، 10 سال پس از مصرف نمکهای یددار، به طور تصادفی انتخاب و از نظر قد، وزن، سطح بدن، تعیین درجه گواتر با لمس اندازه گیری حجم تیروئید با اولتراسونوگرافی و اندازه گیری ید دفعی ادرار مورد بررسی قرار گرفتند. صدکهای 97 حجـم تیروئید برای «سن / جنس» و «سطح بدن / جنس» محاسبه گردید. شیوع گواتر با لمس 42% بوده که 31% گواتر درجه یک و 11% گواتر درجه دو داشتند. میانگین ید دفعی ادرار 2/21 میکروگرم در دسی لیتر بود. میانگین حجم تیروئید برای سنین 12 تا 15 سال نزد پسران بیشتر از دختران بوده، اما حجم های صدک 97 برای تمام سنین در دو جنس یکسان بود. بر اساس مقادیر پیشنهادی who، دانش آموزان تهرانی بر اساس سطح بدن و سن، تیروئید بزرگی نداشتند وحتی در 11% از دانش آموزان مبتلا به گواتر درجه دو نیز حجم تیروئید کمتر از مقادیر پیشنهادی who به عنوان حداکثر مقدار نرمال بود. با استفاده از روش رگرسیون خطی (linear regression) صدکهای 97 حجم تیروئید دانش آموزان تهرانی کمتر از معیار پیشنهادی who به عنوان مقادیر نرمال بود. همچنین این پیشنهاد فاقد مقادیر نرمال برای 6% از دانش آموزان با سطح بدن کمتر از 8/0 متر مربع می باشد. نتایح حاصل از این مطالعه نشان می دهد که مرجع (رفرانس) حجم تیروئید بر اساس وزن به تنهایی، معادل حجم آن بر اساس سطح بدن است. بعلاوه تا استاندارد شدن یک مرجع بین المللی برای حجم طبیعی تیروئید، استفاده از یک مرجع منطقه ای برای پایش کودکان مبتلا به تیروئید بزرگ توصیه می گردد